@article { author = {Eslami, Reza and Moradi, Peyman}, title = {Academic Freedom in International Human Rights Law}, journal = {Basic Rights}, volume = {13}, number = {25}, pages = {35-79}, year = {2016}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {This article first studies the meaning as well as the elements and characteristics of the academic freedom and elaborates the human rights foundation of this fundamental freedom. The article then refers to the state obligations to both refrain from any interference and provide protection needed in academic institutions. The article also reviews international documents and certain state constitutions which deal with academic freedom. This article finally examines the scope and also the limits of academic freedom should be enjoyed by the faculty members and students in academic environment as well as the topics they deal with in their research. The article concludes that there should be a bounding document in the international human rights law to recognize this important freedom and to require states to provide more serious protection and mechanisms for academic freedom}, keywords = {Academic freedom-university independence-human rights-scientific freedom}, title_fa = {آزادی آکادمیک در نظام بین‌المللی حقوق بشر}, abstract_fa = {آزادی آکادمیک به آزادی موسسات دانشگاهی و پژوهشی و اعضای جامعه علمی (استادان، پژوهشگران و دانشجویان) در تحقیق، پژوهش و آموزش، انتشار و انتقال نتایج آن با استفاده از ابزارهای مختلف به دور از هرگونه فشار از طرف گروه­های قدرت سیاسی، مذهبی و مسلکی اطلاق می‌شود. تحقق آزادی آکادمیک در بعد فردی و نهادی نیازمند حمایت­ دولت­ها بدون مداخله و با رعایت استقلال اعضای جامعه علمی و استقلال نهادی است. اعلامیه­های مختلف جهانی، منطقه­ای و ملی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر، اعلامیه­های لیما، کامپالا، دارالسلام و اصول آزادی آکادمیک و تصدی به طور مستقیم یا غیر مستقیم به حمایت از این آزادی پرداخته­اند. اما یک سند الزام­آور جهانی و تضمینات حقوقی لازم در نظام بین­المللی حقوق بشر و همچنین در نظام­های منطقه­ای برای حمایت از این آزادی وجود ندارد. اما در قانون اساسی و قوانین و مقررات عادی داخلی بعضی کشورها صراحتاً به آزادی آکادمیک اشاره و از آن حمایت شده است، هرچند که در بسیاری از کشورها چنین مقرراتی وجود ندارد. واقعیت این است که برای برخورداری از آزادی آکادمیک با عناصر و واقعیت­های فکری، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، مذهبی و صنفی در تعامل، چالش و حتی تقابل قرار می‌گیریم اما مفاهیمی از قبیل تولید آزادانه علم توسط اعضاء جامعه علمی، آموزش، مسئولیت اجتماعی جامعه علمی، سلامت، به­زمامداری و پیش­تازی اصحاب علم در پدیده جهانی شدن اهمیت و ضرورت پرداختن به آزادی آکادمیک را روشن می­سازد که در اسناد مختلف حقوق بشری در ارتباط با آموزش عالی، آزادی آکادمیک و استقلال دانشگاه مورد تاکید قرار گرفته است. در این مقاله تحت عنوان «آزادی آکادمیک در نظام بین­المللی حقوق بشر» به بررسی افراد و مراکز علمی مورد حمایت آزادی آکادمیک، حدود این آزادی و سازوکارهای حمایتی از آن در نظام بین­المللی حقوق بشر و نظام­های منطقه­ای و به طور کلی در نظام­های داخلی پرداخته شد و بطور خلاصه این نتیجه حاصل شد که استادان، دانشجویان و پژوهشگران، دانشگاه­ها و مراکز علمی و پژوهشی مورد حمایت آزادی آکادمیک هستند اما مدارس از دایره حمایت این آزادی خارج است، این آزادی مطلق نیست و به وسیله حدود و ثغوری محدود می­شود و سازوکارهای حمایتی موجود در نظام بین­المللی حقوق بشر و همچنین نظام­های منطقه­ای و قوانین داخلی کشورها برای حمایت از این آزادی بسیار ضعیف است و یک سند الزام­آور جهانی و تضمینات حقوقی لازم در نظام بین­المللی حقوق بشر و همچنین در نظام­های منطقه­ای و قوانینی مترقی در نظام­های حقوقی داخلی کشورها برای حمایت، رشد و شکوفایی این آزادی مورد نیاز است.}, keywords_fa = {آزادی آکادمیک,استقلال دانشگاه,حقوق بشر,آزادی علمی}, url = {https://www.asasimag.ir/article_100800.html}, eprint = {https://www.asasimag.ir/article_100800_98a18608db63db4a35edb7096ef90d48.pdf} }