جایگاه کرامت انسانی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

انسان به عنوان اشرف مخلوقات و جانشین خدا در زمین در دین اسلام مقام و ارزش والایی داشته و از کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیزکه از شرع مقدس اسلام الهام گرفته با اشاره به کرامت و ارزش والای انسان، آرمان خود را سعادت انسان در کل جامعه بشری می‌داند. هدف اصلی مقاله، آن است که با شیوه‌ای توصیفی-تحلیلی، جایگاه کرامت انسانی را در قانون اساسی مشخص نماید. نتیجه‌ حاصله آن است که علی رغم به رسمیت شناخته شدن اصل کرامت و شرافت انسانی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اعلامیه جهانی حقوق بشر به دلیل الهام گرفتن قانون اساسی از دین اسلام، جایگاه کرامت انسان با آنچه که در اسناد حقوق بشر آمده متفاوت بوده و پذیرش حق حاکمیت برای انسان و نقش او در تعیین سرنوشت خود ونیز اختصاص فصل جداگانه‌ای در مورد حقوق ملت به خاطر اعتقاد به کرامت و شرافت ذاتی انسان است.