در حالیکه در اصول مختلف قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به حفظ حرمت، کرامت و آزادی‌های شخصیو گروهی پرداخته شده و از این بابت با گذشت بیش از سی سال از اولین همه پرسی این قانون، آنرا به جد می‌توان از قوانین مترقی و ارزشمند پس از انقلاب اسلامی دانست، اما در این میان آنچه که در این قانون به چشم نمیخورد، حفظ حرمت متوفیان و رعایت حقوق و شئونات آنها در اصول این قانون است. پس از گذشت هزاران سال از زندگی انسان در زمین، هنوز این پرسش برای او باقی است که «مرگ چیست؟». طبق آنچه حقوقدانان گفته‌اند، زندگی انسان بین دو حد تولد و مرگ قرار گرفته است. ولی باید توجه داشت که پدیده‌ی مرگ وصف انسانیانسان را زایل نمی‌کند، بلکه صفت زنده انسان را تبدیل به مرده می‌کند. هر چند که در راه تحقق حقوق درگذشتگان گام‌های ناقص و اولیهای توسط حکومت برداشته شده، اما در این باره می‌توان فصول و شقوق مختلفی از تکالیف زندگان، (خصوصا حکومت) در برابر درگذشتگان را برشمرد؛ که هدف نگارش این مقاله نیز همین امر می‌باشد.
)