آزادی بیان آنگونه که اپوزسیونهای داخلی از آن سخن میرانند، بی افسار رها نگردیده و محدودیتهایی در نظام بینالمللی حقوق بشر، به ویژه کنوانسیون اروپایی حقوق بشر بر آن وارد آوردهاست. اخلاق از جمله آن محدودیتها به شمار میآید که دارای ابهام مفهومی و مصداقی است. از آنجایی که از زمان به زمانی دیگر و از مکان به مکانی دیگر دستخوش تغییر میباشد، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر نمیتواند یک معیار خاص را در رابطه با اخلاق اعمال نماید. این مهم، دیوان اروپایی حقوق بشر را برآن داشته تا اصل صلاحدید دولتها در تعیین و تبیین اخلاق عمومی را بکار بندند. آنچه در تبیین موارد نقض اخلاق عمومی در نظام بشر اروپایی حائز اهمیت است، توجه قضات دادگاه به داوری اخلاقی اکثریت و بیش از اندازه به تکثرگرایی است.